Çeviren: Genco Erkal çevirisi esas alınarak Uğur Ün, Abet Limnn ve Berent Enç – Herman Sarıyan çevirileri ile Samuel Beckett’in orijinal İngilizce metninden yararlanılmıştır.
Yöneten: Cem Uslu
Dramaturg: Ayça Seymen Şimşek
Dekor, Işık, Kostüm, Makyaj: EKİP
Afiş, Broşür: Altan Sinan Cebecigil
Oynayanlar: Cem Uslu, Simel Aksünger, Murat Engiz / Halil Babür, Ayşegül Uraz
Oyun Sonu, bilinmeyen bir felaketin sonrasında, zamansız ve mekânsız bir evrende geçer. Uzam, dört duvarla çevrili ve dışarı bakan iki küçük pencereyle mutfağa açılan tek bir kapıya sahip köhne bir odadan ibarettir. Odanın tam ortasında, derme çatma bir tekerlekli sandalyede oturan Hamm, yürüyemez ve göremez. Uşağı Clov ise oturamaz. Hamm’in anne babası Nell ve Nagg ise bacaklarını yitirmiş olarak birer çöp tenekesinde yaşamaktadırlar.
Bizi çağırıyor. Anbean bir parça daha yaklaşıyor.
Bitsin mi istiyoruz?… Karar veremiyor muyuz?…
Mutsuz muyuz? Acı mı çekiyoruz? Haksızlığa mı uğruyoruz? Daha iyisini mi hak ediyoruz? Öfke mi duyuyoruz? Eski güzel günleri mi özlüyoruz?…
Neler olduğunu bilmiyor muyuz? Nasıl olduğunu bilmiyor muyuz? Bizim suçumuz değil mi? Biz orada hiç bulunmadık mı? Her şey bizim dışımızda mı olup bitti?…
Peki, değişmesini istiyor muyuz?… Gerçekten istiyor muyuz?
“Oyunu bırakalım artık!”
tek perde / 90 dak.
tam 20, ind 10
YER: Kumbaracı50
