(Direnişte sanat grubunun Can Yücel’in mezarına yapılan saldırı ile ilgili yaptıkları basın açıklamasını yayımlıyoruz.)
Sanat tarihi mezarından kalkıp hesap soran ölülerin hikayeleriyle doludur. Haksızlığa uğrayanlar ölümün karanlığında bir yarık açıp dünyaya dönerler ve kendilerinden esirgenen adaleti yerine getirmek için katilin üzerine çullanırlar. Huzurlu bir ölüm ancak adalet yerini bulduğunda gelir. Fırsatçının, yalancının, ezenin dağıttığı ölüm, ezileni adalet yerini buluncaya kadar ölümsüzleştirmekten başka bir işe yaramaz.
Ezenler bunu bildikleri için ölülerden ve mezarlıklardan korkarlar.
DirenişteSanat emekçileri Can Yücel’in mezarının paramparça edildiğini öğrendiklerinde işte bunu düşündüler. Biliyoruz, Can Yücel de o huzursuz hayaletlerden biridir. Onun mezarını kıran eller, toplu mezarlarda yatan 1500 insanımızı o çukurlardan çıkarmaya çekinen ellerdir; cezaevlerinde yakılan kadınlarımızı anmayı dahi yasaklayan ellerdir; İbrahim Kaypakkaya’nın mezarının yanına tam teçhizatlı bir jandarma karakolu diken kaygılı ellerdir. Ölülerden korkan zalimin elleridir.
Bütün bu hayaletler adaletin tecelli edeceği, ezenlerin devrileceği o kutlu güne kadar zalimleri uyutmamaya devam edecek. Kara gölgeler geceleri kalkıp mezar taşlarımızı kırarak korkularını dindirmeye çalışıyorlarsa da, nafiledir. Can Yücel’in mezarına yapılan saldırı, halkların ve sosyalistlerin mezarda bile olsalar ancak ve ancak devrimle huzur bulabileceklerinin kanıtıdır.
Usta şair ve çevirmen Can Yücel’in mezarını parçalayanları ellerinden tanıyoruz. DirenişteSanat emekçileri olarak Yücel’in mezarını hedef gösterenleri, vur emrini yerine getirmek için balyozlarla mezarlarımıza saldıranları lanetliyoruz.
DirenişteSanat
