Hamlet Performansı İçin Oyuncular Aranıyor

Pinterest LinkedIn Tumblr +

Görünürlük Projesi 7’nin kapanış etkinliği olarak 23 Ekim 2011 tarihinde gerçekleştirilecek olan performans için oyuncular aranıyor.

Tek kural aşağıda alıntılanan Hamlet tiradını ezber olarak ya da okuma olarak 23 Ekim günü 21:00’da Tünel Meydanı’nda sergilemek. Yaş, cinsiyet, kostüm serbest.

 

Katılmak için şu numaralardan kayıt olunması yeterli:
0530 260 25 24 (irtibat: Nilüfer Dönmez)
0212 243 99 91

Zaman garip bir zaman. Kimi sahneler kapanırken kimileri küçücük de olsa açılıyor. Kimilerimiz tiyatrocu ya da sanatçılar olarak hayata tutunmakta zorlanırken kimilerimiz savaşı bırakmıyor. Kimisi küsüyor, kimisi nefret ediyor, kimi eski defterleri kapıyor, kimi bakıyor olmadı onu deniyor bunu deniyor… Sonuçta tutunuyor yani.

Bu proje, “var olmak” ve “yok olmak” arasındaki bu durumumuzun ifadesidir.

Hamlet Performansı
Ve Diğer Şeyler Topluluğu
Tasarlayan: Yeşim Özsoy Gülan
Asistanlar: Serap Zerener, Ezgi Düzenli

Yazan: William Shakespeare
Çeviren: Sabahattin Eyuboğlu

HAMLET – Var olmak mı, yok olmak mı, bütün sorun bu!
Düşüncemizin katlanması mı güzel,
Zalim kaderin yumruklarına, oklarına,
Yoksa diretip bela denizlerine kaşı
Dur, yeter! demesi mi?
Ölmek, uyumak sadece! Düşünün ki uyumakla yalnız
Bitebilir bütün acıları yüreğin,
Çektiği bütün kahırlar insanoğlunun.
Uyumak, ama düş görebilirsin uykuda, o kötü!
Çünkü o ölüm uykularında,
Sıyrıldığımız zaman yaşamak kaygısından,
Ne düşler görebilir insan, düşünmeli bunu.
Bu düşüncedir uzun yaşamayı cehennem eden.
Kim dayanabilir zamanın kırbacına?
Zorbanın kahrına, gururunun çiğnenmesine,
Sevgisinin kepaze edilmesine,
Kanunların bu kadar yavaş
Yüzsüzlüğün bu kadar çabuk yürümesine,
Kötülere kul olmasına iyi insanın
Bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken?
Kim ister bütün bunlara katlanmak
Ağır bir hayatın altından inleyip terlemek,
Ölümden sonraki bir şeyden korkmasa,
O kimsenin gidip de dönmediği bilinmez dünya
Ürkütmese yüreğini?
Bilmediğimiz belalara atılmaktansa
Çektiklerine razı etmese insanı?
Bilinç böyle korkak ediyor hepimizi:
Düşüncenin soluk ışığı bulandırıyor
Yürekten gelenin doğal rengini.
Ve nice büyük, yiğitçe atılışlar
Yollarını değiştirip bu yüzden,
Bir iş, bir eylem olma gücünü yitiriyorlar.

Paylaş.

Yorumlar kapatıldı.