[Bugün gazetesinden Şebnem Özcan Tomris Oğuzalp ile bir söyleşi gerçekleştirdi. Bu söyleşinin bir bölümünü paylaşıyoruz]
Sinemanın ve tiyatronun usta oyuncusu Tomris Oğuzalp yoksulluk, yaşlılık ve hastalıkla mücadelesini anlattı.77 yaşındaki sanatçı, “Bu dünyadan göçme vaktim geldi. En büyük pişmanlığım bir evladımın olmaması” dedi.
O, 60 yıllık tiyatro, sinema ve dizi oyuncusu. Binlerce oyunda, yüzlerce film ve dizide rol almış bir emekçi Altın Portakal alacak kadar işinde usta. Tomris Oğuzalp geçen yıl yaşlılık ve hastalıkla mücadele ederken sağlık durumu kötüleşmiş ve Başbakan’ın talimatıyla hastaneye kaldırılıp yoğun tedavi sonrası hayata tutunabilmişti. Peki sonra ne oldu? Tomris Oğuzalp bugün nasıl? Bakırköy’de bakıcısıyla yaşadığı tek göz evinde ziyaret ettim. Sorularımın hepsine cevap verdi. Ne var ki üç gün sonra değerli oyuncunun hastaneye kaldırıldığını öğrendim. Dualarınızı ondan eksik etmeyin.
*Geçen yıl bir ara çok hastaydınız şimdi nasılsınız?
Dürüst olmak gerekirse artık kendimi iyi hissetmiyorum. Bu dünyadan göçme vaktim geldi. Hayranlarıma sevgilerimi iletin ama çok yorgunum, keyfim yok.
*Böyle konuşmak size yakışmıyor, inşallah daha güzel günler yaşarsınız.
Artık ölmek istiyorum. Elden ayaktan düştüğüm için üzülüyorum. Hayatım boyunca oynadığım kötü karakterlere inat, iyi ve sağlıklı hatırlanmak istiyorum. Sevenlerimi hayal kırıklığına uğrattığım için canım acıyor.
*Geçmişe dönüp baktığınızda “İyi ki oyuncu olmuşum” diyor musunuz?
O iş artık bana o kadar uzak ki, geçmişi hayal bile edemiyorum. İyi ki oyuncu olmuşum demek içimden gelmiyor.
*Neden?
Belki o toz pembe hayatın içinde olmak bana bu sıkıntıları yaşattı. Ünlüydüm, sanki dünya sadece benim etrafımda dönüyordu. Bugünleri hiç düşünmedim. Çok para kazandım, kazandığımı da o gün yedim. Geleceğimi düşünmeden yaşadım.
*Niçin hiçbir yatırım yapmadınız?
Evim olsun istemedim ki gidip ev alayım. Bir de önemli bir nokta var, anne olmak hiç istemedim. O sorumluluğu almadığım için de geleceğin pek bir önemi yoktu benim için. Şimdi çok pişmanım. Keşke bir çocuğum olsaymış. Bana bakardı yahut bakmazdı orası pek önemli değil ama hiç değilse bayramlarda elimi öpmek isteyen birisi olurdu.
Başbakanımıza can borcum var
*Rahatsızlandığınız zaman Sayın Başbakan durumunuzla ilgilenmiş, hastaneye kaldırılıp tedavinizin yapılması için Sağlık Bakanlığı’na talimat vermişti, bundan haberiniz oldu mu?
Olmaz mı? Başbakanımız Recep Tayyip Erdoğan’a bir can borcum var. Onun sayesinde iyileştim. Allah ondan ve eşinden razı olsun. Herkese sahip çıktığı gibi bana da sahip çıktı. O olmasaydı halim ne olurdu kim bilir?
…
(Devamını okumak için aşağıdaki bağlantıya tıklayabilirsiniz.)
