İnat Varsa Engeller Aşılır

Pinterest LinkedIn Tumblr +

radikal[Radikal Gazetesi’nden Esra Ülkar’ın dansçı Memet Sefa Öztürk ile gerçekleştirdiği söyleşiyi paylaşıyoruz…]

Kimsiniz, sizi biraz tanıyabilir miyiz?

İzmit’te doğdum. 1999 Kocaeli depremine kadar İzmit’teydim. Yüzücüydüm. Amatör bale yapıyordum. Profesyonel olarak bale yapmaya karar verdim. İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuvarı’nı bitirdim. 2004’te İstanbul Devlet Opera ve Balesi’ne kabul edildim.

Mezuniyet gecesinde kaza geçirmişsiniz…

2006’da mezuniyet gecesinde motosiklet kazası geçirdim. Eve gidip gelecektim, gidemeden kaza yaptım. Belim kırıldı, omurilik felci oldum. Dört yıl düşündüm nasıl dans ederim diye… Ve bu şekilde de dans edebileceğimi düşündüm. İzmit Şehir Tiyatroları’nda bir tiyatro eserinde görev aldım. Ve izleyiciyle barıştım…

Sizi tekrar dansa teşvik eden oyundan sonra gelen tepkiler miydi?

Tepkiler bana neden oyunculuk yapmadığımı düşündürttü. Çok güzel tepkiler aldım. Türkiye’de engelli oyuncu eksikliği olduğunu düşünüyorum. Dans etmek bedensel bir anlatım… Konservatuvarda bunu öğrendim. Bedeninin neresi çalışmaya devam ediyorsa orayı kullanarak bu bedensel anlatıma devam et…

Engellilerin bu tarz etkinliklere katılmasını sağlama konusunda çalışmalar yapıyor musunuz?

Herkeste bir yaratıcılık ruhu var, yeter ki keşfetmeyi dene. İletişim kurmak isteyen herkesle iletişim kuruyorum. Yeditepe Üniversitesi’nde de ders veriyorum, birkaç engelli öğrencim var. İçlerinde dans etmek varsa kendilerini keşfetmelerini sağlamaya çalışıyorum. Yurtiçinde ve dışında projeler olduğunda oralarda dans ediyorum. İngiltere’de baş dansçı olarak yer aldığım proje sonra Londra Olimpiyatları’nda gösterildi. ‘Düşlerle Dans’ adlı bir şiir kitabım var. Şimdi hayatımı yazmaya çalışıyorum. Engelli insanlarla engelli olmayanlardan oluşan bir dans topluluğu kurmak istiyorum. Engelli ve engelsiz vücutların birlikte neler yapabileceğini göstermek istiyorum.

Engelliler için daha iyi şeyler yapılabileceğini, insanların duyarlılığının arttığını düşünüyor musunuz?

İnatçı insanlar var olduğu sürece artacak. Yeter ki bir şeylerin değişebileceğine inan ve bunu göster. Sakatlığımın ilk dört yılı dans etmedim ancak durumuma adapte oldum. Sonraki dört yıl inatla dans etmeseydim böyle bir şey olmayacaktı.

Herkes alanında bir şeyler yapsa… 

Herkes kendi mesleğindeki bir konuda bir şeyi amaç edinip diretse her şey daha farklı olabilir. ‘Huysuzla Dans’ta “Ülkemi Paralimpik Olimpiyatları’nda temsil etmek istiyorum” demiştim. Bu kaale alındı. Türkiye’yi temsil edebilmem için Türkiye Latin Dansları Federasyonu’na kayıtlı sporcu ve lisanslı olmam gerekiyor. Latin Dansları Federasyonu engelli dansçı kategorisi oluşturdu. Benden sonrakiler şanslı, artık kategori var.

Şehirde engelliler için yapılmış özel sarı şeritler, asansörler var… Siz memnun musunuz koşullardan? 

İnsanlar düşünmüyor. Teknik lise okudum, mekaniğim iyidir. Şöyle bir mantık var: O asansörün kullanım ömrü var. 10 bin defa inip çıkma ömrü var, diyelim. “Asansörü kullanma” diyorsun, “Zaten boş” diyor. Boş ya da dolu olması önemli değil. Bırak o 10 bin kereyi ben kullanayım. Arıza olduğunda orası bir hafta sürünüyor ve başka engelliler mağdur oluyor.

Engelliler için özel yollar vs. yapılmış gibi görünse de aslında yapılmıyor… Sarı şerit var ama önünde direk oluyor, reklam panosu oluyor… 

Geniş kaldırım yapılmış, ortasında elektrik direği… Sağa bakıyorum araba geçmez, sola bakıyorum geçmez, kaldırımdan düşerim. Otobüslerde engelli rampasını illa bir yolcu açmalı… İETT şoförleri bu konuda çok bilinçsiz, kalkıp kapağı açmıyor. Neden otomatik yapılamıyor anlamıyorum. ‘Engelleri kaldırmak’, kimseye ihtiyaç duymadan hareket edebilmek demek… Kaldırıma çıkmak için rampa yapılıyor, 70 derece … Engelli olarak nasıl çıkayım? 4×4 mü var altımda? Çıkamıyorsun, geriye deviriyor seni. Bu hesaplamalar bile yapılmıyor.

4 Mayıs’taki koşu yarışı ‘Wings for Life World Run’ omurilik felçlilere destek olma amacı taşıyor, ne düşünüyorsunuz bu etkinlik hakkında? 

Amaç kök hücre nakli çalışmaları için destek toplamak. Bunun araştırılması çok geride bırakılıyor. İlerlemesi için bir şeyler yapılması umut verici. Bütün insanları buna davet ediyorum. Koşuya katılmak isteyenler kayıt parası ödeyip ‘Wings for Life’ vakfının kök hücre çalışmalarına katkıda bulunmuş olacak.

Radikal

Paylaş.

Yanıtla