19. Sayı Üzerine

Mimesis’in 19. sayısında ilk olarak Boğaziçi Üniversitesi Oyuncuları (BÜO) ile birlikte hazırladığımız “Aristophanes Üzerine” dosyasına yer veriyoruz. BÜO’nun 2010 yılında sahnelediği Lysistrata oyununun dramaturji çalışmaları yürütülürken yapılan araştırmaların ve tartışmaların bir dökümü niteliğinde olan dosyada Aristophanes oyunları Lysistrata örneği üzerinden inceleniyor. Dönemin Antik Yunan toplumunun siyasi-ekonomik çerçevesi ve sosyal yaşamı şekillendiren unsurlar irdelenirken Aristophanes oyunlarının yapısı dil, üslup, karakter, nedensellik ve olay örgüsü açılarından çeşitli örneklerle birlikte ele alınıyor. Dosyada aynı zamanda BÜO’nun Lysistrata yorumu ve sahneleme sürecinin anlatıldığı bir yazıya da yer veriliyor. Lysistrata sahnelemesinin şekillendirilmesine katkı sunan çeviri makaleler ise dönemin toplumsal ve politik tartışmalarının oyun metnindeki mitolojik referanslar üzerinden çözümlemesini içeriyor. BÜO’nun Aristophanes çalışmasının devamı niteliğinde olan ve 2010-2011 sezonunda sahnelenen Kadınlar Meclisi oyunu üzerine yapılan çalışmalar da bundan sonraki sayılarımızda okuyucuyla buluşacak.

Bir sonraki dosyamız, geçtiğimiz yıl kaybettiğimiz, deneysel çalışmaları, yenilikçi tiyatro anlayışı ve etkileşim içinde olduğu pek çok tiyatrocuya aktardıkları ile çok önemli bir tiyatro bir insanı olan Beklan Algan üzerine hazırlandı. Beklan Algan’ın tiyatro anlayışı ve Türkiye tiyatrosunda Beklan Algan vizyonunu aktarma niyetiyle yola çıkılan dosyada ilk olarak Cüneyt Yalaz’ın yazdığı “Beklan Algan’ın Ardından” yazısı yer alıyor. Kendisi üzerine bir kitap hazırlama amacıyla Cüneyt Yalaz ve Hakan Gürel’in 2009-2010 tarihlerinde Beklan Algan’la yaptığı söyleşilerden 3’üne bu dosyada yer veriyoruz. 27 Mart 2011 Dünya Tiyatro Günü’nde Beklan Algan’ı keşfetmek ve teatral perspektifini ortaya koymak amacıyla düzenlenen “Tiyatroda Beklan Algan Vizyonu” başlıklı panel metninin ardından gelen, Ümit ve Turgut Denizer tarafından hazırlanan “Beklan Algan’ı Uğurlama Diyalogları” ile dosya son buluyor.

Boğaziçi Gösteri Sanatları Topluluğu bünyesinde 2006 yılından beri yürütülen “kültürel çoğulcu tiyatro” çalışmalarının ürünü olan dosyalara bu sayımızda da yer veriyoruz. “Kültürel Çoğulcu Tiyatro” dosyamız geçtiğimiz aylarda kaybettiğimiz değerli tiyatro insanı Beki L. Bahar anısına yayınladığımız panel metni ile açılıyor. 2010 yılında düzenlemiş olduğumuz “Beki L. Bahar Tiyatrosu” panelinde Beki L. Bahar’ın oyun yazarlığı ele alınmış, kendisi de dinleyici olarak konuklar arasında yer almıştı. Türkiye tiyatrosuna yazdığı oyunlar, araştırma yazıları ve eleştirileriyle önemli katkılar sunan, aynı zamanda bir şair ve tarihçi olan Beki L. Bahar’ı bu metin vesilesiyle bir kez daha anıyoruz. Dosya, İstanbul Amatör Tiyatro Günleri kapsamında gerçekleşen Kültürel Çoğulcu Tiyatro Günleri 2011 etkinlikleri arasında yer alan iki söyleşi metni ile devam ediyor: İlkinde Getronagan Lisesi’nin 125 yıllık tarihi içinde kültür, sanat ve tiyatro faaliyetleri anlatılıyor, diğerinde ise oyun ve öykü yazarı William Saroyan ve eserleri ele alınıyor. Son olarak 3 yıldır İstanbul’daki Asi Derneği’nde Arapça tiyatro yapan Cevdet Bayram, Ali Bayırlı, Sertaç Demir ve Barış Mansuroğlu ile grup yapıları ve tiyatro çalışmaları üzerine yapılan söyleşiyi bulabilirsiniz.

Derginin ilerleyen sayfalarında Burç İdem Dinçel’in Wagner’in sanatsal anlayışında tragedya kavramının kazandığı toplumsal çağrışımlar üzerine eğildiği ve Friedrich Nietzsche’nin Müziğin Ruhundan Tragedyanın Doğuşu bağlamında Gesamtkunstwerk kavramını ve Wagner’in Antik Yunan okumasının Bayreuth’a nasıl taşındığını tartışmaya açtığı  “Bayreuth’un Yüreğindeki Tragedya Ruhu” başlıklı yazı okunabilir. Ardından gelen Ahmet Bozkurt’un “Unutma ve Tarih: Oscar Wilde’ın Salomé Oyununda Zamansal Temsil Biçimleri” başlıklı yazısı ise Wilde’ın Salomé’sinin nasıl ele alınması gerektiğine dair veriler içeren ve metinsel yapı içinde var olan kavramsal döngüyle birlikte Salomé’yi anlamaya çalışır. Bu sayımızda son olarak, Özgür Eren’in Piccolo Teatro ve Teatri Uniti’nin 2010 yılı İstanbul Tiyatro Festivali’nde sergilediği Tatil Üçlemesi oyunu üzerinden Giorgio Strehler ve Piccolo Teatro’yu ele aldığı “Bir Metafor Olarak Tatil Üçlemesi: Yarım Asır Sonra Piccolo Teatro’dan Goldoni’ye Farklı Bir Bakış” yazısına yer veriyoruz.