Durağan ve Renksiz Bir Monolog

Pinterest LinkedIn Tumblr +

fft64_mf1516800Geçen yıl Molière ödüllerine Fransa’da ara verilmişti. Bu yıl tiyatro ödülleri ‘Tiyatronun Palmares’i’ adı altında dağıtıldı. Daniel Keyes’in 1959 yılında yazdığı romanından Sibleyras Gerald’ın uyarladığı ve Anne Kessler’in sahneye koyduğu ‘Les Fleurs Pour Algernon’ (Algernon’a Çiçekler) oyunu en iyi özel oyun ve en iyi erkek oyuncu (Grégory Gadebois) dallarında iki ödülle taçlandırıldı.

Charlie Gordon, zihinsel özürlü. Temizlikçi olarak bir atölyede çalışmakta. İki nörolog doktor, Charlie’ye deneysel bir terapi uygularlar. Onu ameliyat ederler. Charlie’nin zekâ derecesi yükselir. Charlie yetenekli, akıllı, bilgili bir adama dönüşür. Görünürde bu değişimi kontrol edebilen bir yapıya sahip olur. Bilim adamları kobay Algernon’a da aynı ameliyatı yaparlar ve kobayda da iyi sonuçlar elde ederler. Ama Charlie, çok kısa zamanda hakikati net bir biçimde görmeye başlar: Kobayın kaderini gün ve gün takip ederken onu da bekleyen sonun ne olduğunu dehşetle fark eder. Ameliyattan sonra zihninin kapıları açılırken, yavaş yavaş o kapılar birer birer kapanmaya başlar. Tıp dünyasını ve bilimsel araştırmaları sorgulayan bu oyun metalik bir ortamda, iki ekran, ışıklı neonlar ve bir ray üstünde kayan bir iskemleyle tasarlanmış. Sahnede Gregory Gadebois tek kişilik bir gösteri sergiliyor. Bu oyun, daha önce Ali Poyrazoğlu Tiyatrosu’nda kalabalık bir kadroyla ‘Kobay’ adı altında sahnelenmişti. Ali Poyrazoğlu, Charlie rolünde oyunculuğuyla seyircisini büyülemişti ve ‘Kobay’ birçok ödüle layık görülmüştü. Paris’te, bu yıl, iki ödül olan bu oyunu seyrederken maalesef aynı heyecanı duymadım. Durağan, renksiz bir monologdu sadece…
Oyun Petit Saint Martin Tiyatrosu’nda devam ediyor.

Radikal

Paylaş.

Yorumlar kapatıldı.