[Ercan Dalkılıç’ın İleri Haber’de yayımlanan ve Kemal Aydoğan ile yaptığı söyleşinin bir kısmını okuyucularımızla paylaşıyoruz.]
Moda Sahnesi Genel Direktörü Kemal Aydoğan, pandemi sürecinde tiyatroların ve kültür-sanat emekçilerinin yaşadıklarını İleri’ye anlattı.
Pandemi sürecinde tiyatrolar yaklaşık 1,5 sene kapalı kaldı. Kimi sahnesini kapattı, kimi başka işler yaptı, kimileri de ne olursa olsun direnmeye çalıştı. Moda Sahnesi Genel Direktörü Kemal Aydoğan da bu direnişin başın çekenlerden biri. Aydoğan’ı şu an kapalı bulunan sahnesinde zirayet ettik ve tiyatronun şimdisi ve sonrasına dair bir söyleşi gerçekleştirdik…
Şöyle başlayalım; pandemi sürecinde tiyatrolar devletten neler talep ettiler, buna mukabil ne buldular?
13 Mart 2020 tarihinde kapandı ilk kez tiyatrolar, 1 Temmuz 2020’ye kadar da kapalı kaldı. O dönem “tiyatrolara nasıl bir destek yapılacağına” dair Kültür Bakanlığı yetkilileri ile birçok görüşmeler yapıldı. Hatta önce biraz gönülsüz gibiydiler, acil hareket edeceğe benzemiyorlardı. Tiyatromuz Yaşasın imza kampanyası, devlet destekler konusunda hızlı davranmadığı için organize edildi. Özel tiyatrolar birtakım acil taleplerini gündeme getirdi bu kampanyayla. Bu taleplerin arasında oyunculara, tasarımcılara, teknik elemanlara vb. tiyatro, gösteri sanatları alanında çalışanlara aylık geçim ücreti, tiyatrolara vergi-sigorta muafiyeti, salonu olanlara kira desteği, devlet desteği yönetmeliğindeki tarihlerin pandemi koşullarına göre yeniden düzenlenmesi yer alıyordu. Bir tek devlet desteği yönetmeliğinde bir düzenleme yapıldı, bunun haricinde hiçbir unsurda düzenleme yapılmadı. Bir ara KDV %1’e indirildi; gelgelelim o da tiyatrolar istediği için değildi, turizm sektörü için yapıldı temelde. Tiyatroların bilet satamadığı bir dönemde yapıldı bu indirim.
Siz “dijital kütüphane” adındaki destek projesine de katılmadınız. Nasıl gelişti o süreç, biraz açar mısınız?
Özel tiyatrolara “dijital kütüphane” adında bir destek verildi. Tiyatrolar oyunlarını kaydettiler ve Kültür Bakanlığı’na sundular, buradan da 15-25 bin tl arasında “KDV dahil” (gülüyor) olarak bir ücret aldılar. Ancak biz bu yardıma başvurmadık; çünkü telif haklarını nasıl düzenleyeceğimizi bilemedik. Yazarı, oyuncuları, tasarımcısı vb. herkesin hakları var oyunlarımızda, devlet de 5 yıllığına “sanat cepte” uygulamasında göstermek istiyor eseri; yıllığı KDV içinde 3 bin ila 5 bin tl olan bir ücret tutuyor kısaca, hak sahipleri haklarını aldığı zaman geriye tiyatroya para kalmıyordu! bunu kabul etmedik. Bunlar içinde düştüğümüz krizi çözmek için yeterli girişimler değildi. Tiyatroların büyük çoğunluğu bu yardımı aldı. Her tiyatro kendi hukuklarını kendileri düzenledi.
Devlet desteğine de başvuramamışsınız, neden başvuramadınız?
Söyleşinin devamı için tıklayınız…
İleri Haber
