[Kübra Yeter’in yeni e‘de yayımlanan yazısının bir kısmını okuyucularımızla paylaşıyoruz.]
İktidarın her alanda olduğu gibi kültür alanında da yürüttüğü savaşın ilanını iki kritik cümle üzerinden görmek mümkündü. Birincisi 2018 yılında Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanı Fahrettin Altun tarafından söylendi: “Siyasi hegemonyanız bitti, kültürel hegemonyanız da bitecek.” İkincisi ise AKP’li Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın Şubat 2021’de yaptığı konuşma. Erdoğan şöyle söylemişti:
“Reformlarla hukuktan ekonomiye her alanda yepyeni bir Türkiye inşa ettik. Evet, ülkemizi güvenlikten diplomasiye her alanda itibarlı bir seviyeye çıkardık. Ama tüm bunları yaparken aile, eğitim ve kültür konularında arzu ettiğimiz inkişafı sağlayamadığımızı da kabul etmemiz gerekiyor.”
Bu sözler, sonrasında yaşananlar da göz önüne alındığında, iktidar kanadından gelen “sıkı” itiraflardı. Kültür, iktidar için önemli ve muhakkak kazanılması gereken bir alandı. Bu doğrultuda tiyatroya dair planları vardı ve kendi hegemonyalarını yaratıp dayatmak iktidarın hedeflerinden biriydi.
AKP, seçimi kazanmasıyla birlikte müdahale alanlarını belirlemiş ve bunun için kolları sıvamıştı. Tüm bu süreçte AKP’nin siyasi geleneğinde de yaygın olan “yasaklamalar” gibi eski silahların yanı sıra, “ödeneksizlik ve desteksizlik” gibi her dönemin sopası olan uygulamalar, üzerine pandemi ve ekonomik kriz de eklenerek bir savaş halini aldı. AKP, tiyatroyu zapturapt altına almanın fırsatını buralarda buldu.
Devamı için tıklayınız.
