[Pınar Çekirge ve Yavuz Pak’ın Tiyatro Dergisi‘nde yayımlanan ve Kemal Aydoğan, Melis Birkan ve Timur Acar ile yaptığı söyleşinin bir kısmını okurlarımızla paylaşıyoruz.]
William Shakespeare‘in yazdığı, Emine Ayhan‘ın dilimize çevirdiği, Kemal Aydoğan’ın yönettiği, Moda Sahnesi yapımı “Şirreti Evcilleştirmek” (The Taming of the Shrew) adlı oyunda kostüm tasarımını Gamze Saraçoğlu, dekor tasarımını Bengi Günay, ışık tasarımını İrfan Varlı, afiş tasarımını Kardelen Akça üstlenmiş.
Öncelikle belirtmeliyiz ki; Padua kentine varlıklı bir kızla evlenmek için gelen Petruchio’nun, adeta ‘bir yerine bin ceza’ yöntemiyle uysallaştırıp evcilleştirdiği Kate’in öyküsünün anlatıldığı oyun, son derece etkileyici bir biçimde, üstelik yeni bir soluk, nasıl desek taze bir renk, bir demet kır çiçeği rayihası katılarak kotarılmış harika bir komedi.
Melis Birkan, Timur Acar, Uluç Esen, Sedat Küçükay, Gürsu Gür, Elif Gizem Aykul, Yasin Yürekli, Çağlar Yalçınkaya, Ali Büyükkartal’ın son derece başarılı oyunculukları, Kemal Aydoğan‘ın her zaman olduğu gibi o ‘sözcüklerin, karakter ve olayların ruhuna inen’ üst düzey rejisi tam da William Shakespeare’e yaraşır bir eserin ortaya konmasına neden olmuş.
Şirretler şirreti Kate’i açlıkla, aşağılayarak, değer vermeksizin yola getiren Petruchio rolünde Timur Acar harikalar yaratıyor. Çok rahat, çok sahici, inandırıcı bir oyun sergiliyor. Oynadığını yaşıyor sanki. Cadaloz, çatal dilli, çaçaron, cehennem zebanisi, huysuz, aksi, kaba mı kaba Kate yorumuyla Melis Birkan övgüyü hak ediyor. Ve elbette onlarla birlikte sahnede oyunu şölene çeviren diğer tüm oyuncular da…
Oyunun yönetmeni Kemal Aydoğan ve iki başrol oyuncusu Timur Acar ve Melis Birkan ile “Şirreti Evcilleştirmek”i konuştuk…
Pınar Çekirge: Sezonun en güzel oyunlarından biriydi diyebilirim Moda Sahnesi’nin Şirreti Evcilleştirmek oyunu. Bu önemli klasiği yatak odasından ibaret bir dekor tasarımı, toplumsal cinsiyet rollerini ve değer yargılarını tersinleyen kostümleri, oyunu besleyen müzikleri, seyirciyle etkileşim düzeyini yükselten meydan sahne tasarımı ve başarılı, dinamik oyunculuklarıyla göz dolduran bir oyun. Öncelikle ön oyun ve son oyun, oyun içinde oyun kurgusu oldukça ilginç ve daha önce defalarca ülkemizde sahnelenen versiyonlarından farklıydı.
Kemal Aydoğan: Ben bu oyunu 2006 yılında Oyun Atölyesi’nde yönetmiştim. O sezon, yetenekli genç insanlarla bir proje yapmaya karar vermiştik. 17 kişilik geniş bir kadroyla sahnelemiştik o zaman oyunu. Timur Acar o oyunda Baptista’yı canlandırıyordu. Şimdi kariyerlerinin zirvesinde olan pek çok oyuncu o oyunla profesyonel oyunculuğa adım atmıştı: Fırat Tanış, Onur Ünsal, Timur Acar, Mert Fırat, Aylin Kontante, Uğur Bilgin, Osman Akça, Ulaş Torun gibi isimler ilk aklıma gelenler. Aybanu Aykut ve Fırat Tanış gibi daha deneyimli oyuncular da vardı.
Öncelikle şunu belirtmek isterim. Shakespeare’in Hırçın Kız oyunu Türkiye tiyatrosunda eksik okunmuştur hep, ilk iki sahne, yani ön oyun genellikle okunmadan geçilir. Adı üstünde ön oyun ya asıl oyunla ilgisi yok diye düşünülüyor galiba. Kalaycı, ayı oynatıcısı sarhoş Sly görmezden gelinir, oyun bir babanın kızlarından küçüğünün talipleriyle konuşmasından başlatılır. Oysa ön oyunda, Sly’a bir oyun kurulur, zengin eğlencesine (bir lord aracılığıyla) meze edilir Sly. Oyun seyretmeyi bilmeyen en alt tabakadan biri olan Sly lord olduğuna inandırılır ve huzurunda bir kumpanya tarafından oyun oynanır. Şirreti evcilleştirmek oyunu Sly’ın huzurunda oynanan oyundur velhasılı kelam. Biz hem 2006’daki ilk oyunda hem de bu versiyonunda Sly’ı Petruccio’ya dönüştürüyoruz. Bu iki oyun arasında küçük bir fark var ilkinde Petruccio’ya dönüştükten sonra bir daha Sly’ı hiç hatırlamıyorduk, şimdiki versiyonunda ise Sly’ı hiç unutmuyoruz. Bu Sly’ın oyundaki varlığı Shakespeare literatüründe tartışılıyor hala. Bu ön oyun, yani Sly’la oyuna başlamak oyun içinde oyun imkanı tanıyor. Anadolu topraklarının seyirlik oyun kültürüyle de çok fazla alışveriş içinde bu yüzden de.
Devamı için tıklayınız.
