1 hafta boyunca süren festivalin koreografi platformunda yerli koreografların Platform desteğiyle ortaya koyduğu yeni yapımlar sergileniyor. Beyhan Murphy geçtiğimiz günlerde gerçekleşen basın toplantısında koreograflara festivalden çok önce sipariş edilen bu yapımlar seçilirken farklı deneyim ve yaşlardan sanatçılarla çalışmayı hedeflediklerini belirtmişti.
Dün gerçekleşen performanslardan ilki Esra Yurttut’un “Parantez” adlı gösterisiydi. 20 dakika boyunca süren gösteri adını noktalama işareti olan parantezden alıyor: “Parantez doğru değildir, parantez eğridir. Parantez açılır, kapanır. İçerisinde çok fazla kelime olursa cümleyi unutturabilir. Parantezin içinde noktaya yer yoktur. Açılan her parantez mutlaka kapanmalıdır.” Gösteride video gösterimi ve ışık oyunları, dans koreografisine eşlik eden sahne unsurları arasında yer alıyor…
İkinci gösteri ise Mihran Tomasyan’ın “Sen balık değilsin ki” isimli çalışmasıydı. Gösterinin Hrant Dink cinayeti ve ardındaki gelişmelerden esinlendiğini anlıyoruz program dergisinden: “Suyun yolunu kesersin, kum çuvalları dizersin, beton örersin; ama ne yapar eder, bi yerden bir çatlak bulur, ve özgürce akmaya devam eder su (…) Bu hep böyledir ve böyle olduğunu bile bile ‘su cinayetleri’ işlernir durmadan bu ülkede. Bu eser suyun yolculuğunu kendi yolculuğu yapanların ve her türlü suyun sularında gezinenlerin hikayesidir”. Mihran Tomasyan’ın canlandırdığı anlatıcı/icracının bavulundan dökülenler eşliğinde izliyoruz gösteriyi…
Son olarak Alparslan Karaduman’ın koreografisini yaptığı Büşra Firidin, Melih Kıraç, Serhat Kural ve Harun Kocabıçak’ın dansçı olarak yer aldığı “Güncelleme Odası” sergilendi. Eserde çalışma sürecinin sahne üzerinde sorgulandığı bir ortam oluşturulması hedeflenmiş. Dansçılar performansta İstanbul’da farklı ortamlarda yaptıkları ses kayıtları ve prova sürecinde ürettikleri hareket dizilerini performans sırasında güncellemeyi denediler…
Duygu Dalyanoğlu / MİMESİS
