Günlerdir düşünüyorum Mimesis’e yakışan bir merhaba, hep birlikte hoş geldik, nihayet internette kalıcı bir köşemiz oldu yazısı yazabilmek için. Önüme notlar çıkardım, her biri üstüne makaleler yazılması gereken konulardan oluşan. Tahmin edebildiğiniz gibi işin içinden çıkamadım. Çocuk tiyatrosunda örgütlenmeden mi girsem, Assitej bünyesinde yapılan çalışmalardan mı, bunları bir kenara bırakıp, burada neler yapabileceğimizden mi bahsetsem yoksa şöyle dört başı mamur bir çocuk tiyatrosu nedir yazısı mı yazsam? Bir türlü bilemedim. Heyecanımı mazur görün lütfen.
12 Eylül 2009’da yapılan Türkiye Tiyatro Kurultayında gördüm ki, çocuk tiyatrosunun biraz ivmeye ihtiyacı var. O günden sonra, hep beraber tartışabileceğimiz, somut sonuçlara ulaşabileceğimiz, iletişimimizi güçlendirebilecek bir “yere” ihtiyacımız olduğunu farkettim. Assitej google-group sadece üyelerine açık olduğu için, tartışmaları bu grup üzerinden yürütmek her zaman sağlıklı olmuyor. Nasıl yapsak, nasıl etsek diye düşünürken sevgili Fırat Güllü, Mimesis’in internet ortamına taşınacağından söz etti. Kalıcı bir çocuk tiyatrosu bölümü olabilir mi dedik, oldu bile.Üç aydır bu günü bekliyoruz. Heyecanla, şevkle…
Artık internet ortamında hızlı ve herkese açık bir iletişim ortamına sahibiz. Düşüncelerimizi aktarabileceğimiz, projeler geliştirebileceğimiz, sorunlarımıza çözüm arayabileceğimiz, örgütlenme çalışmalarını yüretebileceğimiz, kaynak bilgileri sunabileceğimiz bir ortamımız var. Bu koskoca alan beni çocuk parkına salınmış bir çocuk kadar heyecanlandırıyor. İnanıyorum ki, sizlerde aynı heyecanı paylaşıyorsunuz. Yazılarımızı artık güvenle gönderebileceğimiz ve alandaki kişilere ulaşacağını bildiğimiz boş bir alan var karşımızda.
Burada çok laf az iş ezberini bozalım diyorum, çok düşünce, çok yazı, çok eylem şiarını benimseyelim. Makaleler çevirelim, bilgiyi paylaşalım (bunu yaparken telif haklarına aman dikkat edelim). Alandaki terimleri, kavramları açalım, ortak söylemler geliştirelim. Alanımıza sahip çıkalım, yorgunluklarımızı, kırgınlıklarımızı bir kenara bırakalım ve çocuklar gibi neşeyle üretelim. Gönlümden geçenler bunlar.
Bülent Sezgin’in başlattığı “Yarış-ma Yarıştır-ma” kampanyası ile ilgili gelişmeler buradan devam edecek. Zamanla yeni kampanyalar ekleyerek, alanımızdaki sorunları düğüm düğüm çözerek yumak olmaktan çıkaracağız. Konuları başlıklar altında toplayarak tartışmayı, çözüm üretmeyi deneyeceğiz.
Assitej Türkiye bir üst kurum, Çoged alanımızda bir dernek ama örgütlenmesi tamamlanmış değil. Akdeniz bölgesinde çocuk tiyatrosu örgütlenme süreci, Hakan Güneri öncülüğünde ivme kazandı. Benzer çalışmalar umarız Karadenize Kıyısı Olan Kentler Çalıştayında’da ele alınır, arkadan diğer bölgelerimiz gelir. Örgütlenme şu an en büyük sorun gibi görünüyor. Bu sorunu çözmek konusunda Mimesis web sayfasının yardımcı olacağını düşünüyorum.
Assitej’in grup tartışmalarında gelişen bir düşünce, bizleri çocuk tiyatrosu yaz kampı projesine götürdü. Hemen bir komisyon kuruldu ve çalışmalar başladı. Bu yaz hep beraber oyun çıkarmayı, beraber öğrenmeyi, daha sağlam ilişkiler kurmayı düşlüyoruz.
“Mimesis bir okuldur” diyor Fırat Güllü. Haklı. Benim öğrenciliğimde Mimesis dergisi altın değerindeydi bizler için. Yolunu gözlediğimiz sevgili gibiydi. Taze düşünceler demekti. Öğrenmek, gelişmek, düşünmek demekti. Aynı izde ilerleyelim. Burası bizim için de bir okul olsun. On yıl sonra geriye baktığımızda, “ İyi ki mimesis internet ortamına taşındı ve bizler bu olanağın sayesinde neler başardık.” diyebilelim. Alanla ilgili yazılarınızı, düşüncelerinizi, yorum, çeviri, eleştiri ve haberlerinizi, info@mimesis-dergi.org adresine yollayabilirsiniz. “Ben arada yazmakla yetinmem on beş günde bir yazarım yazımı”, diyen arkadaşlarımızı köşe yazarı olmaya davet ediyoruz. Köşe yazarı olmayanlardan da konuk yazar olarak, yazı bekliyoruz. Sadece yeni yazılarınızı değil, alanda yazmış olduğunuz tüm yazıları buraya ekleyebiliriz. Böylece “Çocuk Tiyatrosu Arşivi” oluşturabiliriz. Burada yapabileceklerimiz sadece düşlerimizle sınırlı.
Mimesis web sayfasında artık çocuk tiyatrosu kiracı değil ev sahibi! Sizden önce gelip perdeleri astım, halıları serdim, rahat koltuklar yerleştirdim, duvarlar dolusu boş raf hazırladım. Fırında portakallı kurabiye ve kıymalı börek pişmek üzere, çayda demini aldı sayılır, hadi sofraya buyurun dostlar, hoş geldiniz…
