Eleştiri yazanlara genellikle cevap verme ‘huyumuz’ yoktur. Eleştiri ise söz konusu olan, herkes dünyayı başka başka görür ve başka başka değerlendirir. Bunda anlaşılamayacak herhangi bir şey yok. Ancak eleştiri maksadının dışına çıkıldığında, o eleştiri yazdığını sananlara bir iki kelam etmek, ‘yargısız infazlara’ kurban gitmemek boynumuzun borcudur.
Yazınızdaki metin ve oyun bağlamındaki ifadeler ve değerlendirmeler sizin görüşleriniz olarak kabulümüzken, 11 yıllık birikimin hem de ‘sanki’li bir cümleyle (çünkü kendini korumaya çalışmanın sığlığıdır ‘sanki’) yok olduğunu ilan etmeyi kabul etmemiz mümkün değildir. Sizin OyunAtölyesi’nin hiçbir oyunu hakkında herhangi bir değerlendirme yazınız ‘kayıtlara geçmiş’ değilken, 11 yılını hangi bilgiyle değerlendiriyorsunuz acaba? Hangi kıyas yöntemlerini kullanıyorsunuz? Böylesine ‘taammüden’ cürmü içeren bir cümleyi gazetenize başlık yapmak nasıl bir anlayışın işidir acaba? Yazınızdaki “sevincin” kaynağı nedir? Hangi uzlaşılar içinden yazıyorsunuz? Siz ne yapmak istediğinizi belli ki çok iyi biliyorsunuz sevincinizle, ancak biz bunu bilmiyoruz. Yapmak istediğiniz ve dolayısıyla yaptığınız şeyin ne insanî ne de meslekî olarak ‘ahlakla’ bağdaşır bir yanı yok. Sizi ve gazetenizi bu haddini bir hayli aşan cümlenizi anlamaya ve özür dilemeye davet ediyoruz.
Not: Hrant Dink ‘tek yetkilisi’ unvanını nereden aldınız acaba? Taraf gazetesi için söylenen “Amma uzattınız be ya şu Ergenekon falan meselelerini. Tavsattınız, tadını kaçırdınız” zihniyetiyle aynı yere düşmüyor musunuz?
