[Pınar ÇEKİRGE’nin Tiyatro Tiyatro Dergisi’nde 21 Ocak tarihinde yayınlanan yazısını okuyucularımızla paylaşıyoruz] 21 Ocak 2017‘de aramızdan ayrılan Ayberk Atilla’nın değerli hatırasına saygıyla…
“Sizler bir düş müydünüz?
Sizler yaşadınız mı?”
Tiyatro hayatına 1967 yılında, Lale Oraloğlu Tiyatrosu’nda başlamıştı Ayberk Atilla. Hemen sonrasında Münir Özkul – Altan Karındaş Tiyatrosu, Devekuşu Kabare Tiyatrosu, Üç Maymun Kabare, Enis Fosforoğlu Tiyatrosu, Tiyatro Bakış, BKM, Tiyatro Istanbul, Kaktüs Kabare, Tiyatro Kedi, Tiyatro Ayna ve en son İBBŞT’de konuk oyuncu olarak görev yaptı…
“Kanlı Nigar”, “Deli Fişek”, “Bu Şehr-i İstanbul”, “Astronot Niyazi” , “Generallerin Beş Çayı”, “Saat 09.05”, “Çetin Ceviz”, “Fehim Paşa Konağı”, “Bana Bir Şeyhler Oluyor”, “Sen Hiç Ateş Böceği Gördüm Mü?”, “Cahide O Bir Efsane”, “Koca Sinan”, “Yalandan Kim Ölmüş”, “Hadi Öldürsene Canikom” gibi oyunlarda rol aldı.
“Bir Demet Tiyatro”yu hatırlıyorum şimdi…
“Hadi Öldürsene Canikom” da yaşar kıldığı o havagazı memurunu nasıl unutabilirim ki? Mehmet Bakkal’ı mesela. Sadri Usta’yı. Her şey gider de roller, yorumlanan karakterler hep kalır bizlerle. Bir eski düşü sürgit yaşarız onlarla ister istemez.
2016 yılında “Komik-i Şehir Naşit Bey” oyunundaki Rıza Baba rolü önerildi. IBBŞT’ de konuk oyuncuydu artık. Provalar devam ediyordu. Heyecanlıydı…
4 Ocak 2017 Çarşamba akşamı oyunun ilk gecesiydi. Ama sahneye çok istemesine rağmen çıkamadı. Doktorları izin vermemişti. Çok ısrar etse de çaresizdi. (Keşke o arzusu gerçekleşseydi, diyorum şimdi. Nereden bilebilirdik ki, önünde sadece on yedi gün kaldığını)
O akşam Rıza Baba rolünü Naşit Özcan üstlendi. Fuayede Ayberk Atilla’nın fotoğrafları…
Kalite skalası yüksek oyunculuğu, dudak kıyısındaki o gülümseyişi, yorumladığı karakterin iç aksiyonlarını ortaya koyup, inandırıcı olmayı başarması, sahnede yarattığı gerçeklik duygusuyla hiç kuşkusuz kuşağının en özel aktörlerinden biriydi. Ve hep öyle kaldı.
Ziya Osman Saba’nın sesiyle ürperiyorum:
“Sizler bir düş müydünüz?
Sizler yaşadınız mı?”
Akşamın karanlığı iniyor usulca. Hüzün ruhuma siz çöktürtmüş yine… Darmadağınığım.
Corona Virüsü yüksek gerilimli zamanlara tutsak etmiş bizi. Mutsuz, yalnızız. Tarif edemeyeceğim kadar, yalnız. Ve bir o kadar da karamsar.
Tiyatroyu… O safkan oyuncuları özledik.
