Dışardan bakıldığında her şeyin mükemmel göründüğü bir aile yapısında bile aşk sevgiye dönüşememiş, şefkat ve cinsellik yok olmuşsa yeni arayışlar kaçınılmaz ama yetersiz oluyor.
Adı “Evlilikten Sahneler” olunca oyun, çiftler arasında epey bir ilgi çekmiş anlaşılan. Salonu dolduran seyircilere bakıyorum, genellikle çiftler. Kendi yaşamlarından sahne var mı ya da sorun varsa nasıl çözeriz gayreti mi, dikkatle bakıyorlar! Oyun iki perde, biraz daha ekonomik davranıp daha az şarap içerlerse tek perdede de bitebilirmiş gibi geldi bana. Ingmar Bergman’ın yazıp yönettiği kült filminden Ece Dizdar çevirmiş ve başrolde oynuyor. Tiyatroya uyarlayan ve yöneten Kayhan Berkin, sadece tiyatroya değil, biraz da bize uyarlasaymış acaba nasıl olurdu? Tabii ki sorunlar evrensel ama özellikle son 10 yılda toplum öyle bir değişim geçirdi ki bazı tepkiler ve olaylar bize epey yabancı geliyor. Şöyle ki oyunda evli çiftler birbirlerinin başka biriyle cinselliği konusunda bile fazla bir tepki vermiyor; oysa Türkiye’de bırakın ilişkiyi, ihtimali bile cinayet sebebi artık.
EVRENSEL SORUNLAR…
Oyunda salonun imkânlarına uygun olarak minimal bir sahneleme yapılmış, aynı mekânda ışıklar karartılıp hayalet oyuncular tarafından dekor değiştiriliyor ve başka sahneye geçiliyor. İki önemli mekân var: yemek ve yatak odası. Yaşamın temel süreçleri, beslenme ve cinsellik mi desek? On yıllık evli çiftimizin göründüğü kadarıyla mükemmel bir evliliği var. İkisi de iyi yetişmiş, kariyer ve iş güç sahibi, iki çocukları, sık sık görüştükleri aileleri ve yakın dostları var. Planlı ve düzenli yaşıyorlar; ama gözlendiği kadarıyla düzgün beslenmiyor ve hiç sevişmiyorlar. Hızlı yaşam içinde ikisine de yer ve zaman kalmıyor! İlişkileri üzerinde de pek de konuşmuyor hatta birbirlerini dinlemiyorlar; çünkü ikisi de akışına bırakmış. Tabii ki size oyunu anlatmayacağım. Bu oyun, İKSV Tiyatro Festivali’nde konuk Hollanda Tiyatrosu’ndan seyrettiğim Oedipus ve Medea gibi bilinen antik trajedilerden günümüze uyarlanmış değil. Günümüzde geçen, sürprizlerle dolu ama evlilik kurumunun hiç değişmeyen evrensel sorunlarını tartışan bir oyun. Tabii benim sıkıntım daha önce izlediğim o iki oyunla beklenti çıtamı çok fazla yükseltmiş olmam. Her ikisinde de oyunculuklar öylesine doğal, içten ve su gibi akıp gidiyordu ki o düzeyi arıyorsunuz.(Haberin devamı için tıklayınız…)
