Ahmet Ayaz YILMAZ Temmuz 16, sene 2022. Belki ülkemizde az sayıda tiyatro araştırmacısının üzerine çalışmalarını sürdürdüğü, ancak dünya tarihi açısından…
Sacit Hadi Akdede Bu yazı İktisat ve Toplum Dergisi, Sayı 142’de de yayımlanacak. Giriş Bu konudaki bir önceki yazıda genel…
Ezel Çağlayan** Ritüeller kolektif davranışın en ilkel örneklerini oluşturur. Dolayısıyla toplumsal davranışın kaynağını ve kitlesel histeriyi gözlemlemek için ana tarihi…
Mist bizim için, Vessel ve Planet’tan da nüveler içeren yeniden ele alınan bir fiziksel ürün gibi, ama bir film olarak Mist’in kendisi de bir tür soyut bir mecra.
Türkiye’de Oyunculuğun Politik Ekonomisi Sacit Hadi Akdede A: Politik ekonomi her konuya uygulanabilir mi? B: Evet hemen hemen her konuya.…
Söyleşiyi Yapan: Vedat Yıldırım – Seni tanıyabilir miyiz? Şirazi Surmuş, Diyarbakır Silvanlıyım. Dicle Üniversitesi Konservatuvarı mezunu, Türk Halk Oyunları Federasyonu Diyarbakır il…
Yaşanılan dönemle birlikte deneyselliğe açık olan sanat da değişime uğrar. 1920’lerin sonu ve 1930’ların başında, Martha Graham koreografi ilkeleri üzerine manifestolar yazdığında makinelerin gelişmesiyle harekete geçen yeni bir tempodan bahsetmişti. Bunun daha hızlı, daha sert bir ritmi vardı ve New York’un caddeleri bunu daha da yoğunlaştırmıştı.
Kadın tiyatrocular olarak okuduğunuz ve beğendiğiniz biyografileri düşünerek başlamanız, bunların neler olduğunu ve biyografik beğenilerinizi -belki de beyin fırtınası oturumu esnasında- not almanız sizin için yararlı olabilir. Örneğin, özneden etkilendiniz mi? Bu kişi, kendi hayatınızda önemli olan biri mi, yoksa hayran olduğunuz veya olmak istediğiniz biri mi?
Bu makale, üniversitenin beş öğrenci tiyatrosu ürününün ortak bir çalışmayla çevrimiçine aktarıldığı Sanal Tiyatro Prodüksiyonu (VTP) Projesi’nden doğan eğitim modelini sunacak. VTP Projesi, öğrencileri, öğretim üyelerini, sektörde uzman kişileri, tasarımcıları, yönetmenleri ve ortak şirketleri, çevrimiçi yeni bir ortak çalışmada bir araya getiriyor.
Perezhivanie[2] ya da “rolü yaşamak” kavramı, 1890’lı yıllarda Moskova Sanat Tiyatrosu’nun kurucularından biri olan, Rus aktör ve yönetmen Konstantin Stanislavski tarafından popüler hale getirildi.